සිතිවිලි
Monday, November 21, 2011
සෙනෙහස
සමිඳුනේ ඔබේ නියමය
අත්හරින්න කිවූ ඒ බණ
කොතරම් වෙර දැරුවත් බැහැ
අත්හරින්න මේ සෙනෙහස
නෙතක කඳුළු රැලි නංව
යි
සිතක සුසුම් දොරේ ගලයි
එනමුදු මුව රැඳී මදහස
මගේ දුක සැමගෙන් සැඟව
යි
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment